„Bajka Słoń z Bagdadu.

Pewnego razu podróżnicy przybywający z Indii przywieźli do Bagdadu słonia i umieścili go w pewnej ciemnej stajni. Mieszkańcy Bagdadu tłoczyli się w niej, pragnąc dowiedzieć się, do czego jest podobne to nieznane im zwierzę. A nie mogąc go zobaczyć na własne oczy – tak gęste były ciemności – dotykali słonia rękami.

jeden z nich dotknął trąby i powiedział:

– To zwierzę przypomina grubą rurę!

Inny jeszcze, który dotykał uszu, zakrzyknął:

– Rzec by można raczej, ze ogromny wachlarz!

Trzeci, który gładził nogę słonia, oznajmił kategorycznie:

– Ależ nie, ależ nie! To, co nazywają słoniem, jest podobne do wielkiej kolumny!

Każdy z nich opisał słonia na swój sposób, na podstawie  części ciała zwierzęcia, której dotykał.

– A gdyby mieli świecę, ich opinie i tak nie byłyby zgodne. Gdyż oczy mylą nas równie często jak koniuszki palców… (Piquemal, 2010, s.57)” [s.107]

 

Metafory i analogie w szkoleniach – Paweł Fortuna, Mirosław Urban

GWP, Sopot 2014