„Współczesna hiperseksualna kultura z pewnością nie działa tak samo na wszystkie kobiety. Jedne podążają za swoimi marzeniami, realizują swoje pasje artystyczne, udzielają się społecznie i politycznie. Ale wiele kobiet czuje się w tej kulturze klaustrofobicznie, ogranicza je ona i wywołuje jedynie frustrację. Zdjęcia glamour, obecność pornografii w głównym nurcie kultury, akceptacja dla calego przemysłu erotycznego, moda na różne odmiany tańca erotycznego, erotyzowanie małych dziewczynek – to wszystko sprawia, że coraz więcej młodych kobiet żyje w środowisku, które wysyła tylko jeden przekaz: jesteś ciałem. W hiperseksualnej kulturze wygrywa kobieta, która na pierwszy plan wysuwa swój nienaganny wygląd i tłumi poczucie dyskomfortu oraz niezadowolenie. Taka uprzedmiotowana kobieta, często gloryfikowana jako żona lub narzeczona bohaterskiego mężczyzny, a nie tylko bohaterka własnego życia, staje się żywą lalką.”

 

Recenzje/Opinie:

Moją ulubioną częścią książki jest dział poświęcony determinizmowi biologicznemu. W latach 60 nastąpił rozkwit badań nad zachowaniami ludzkimi, różnicami między płciami. Stawiano sobie pytania czy cechy kobiece/męskie to kwestia genów, wychowania czy społeczeństwa. Obecnie w związku z intensywnym rozwojem nauk biologicznych znów powrócono do kwestii determinizmu biologicznego. Dziesiątki wcześniejszych badań naukowych wskazujących na główny wpływ społeczeństwa i wychowania na rozwój charakterystycznych zachowań danej płci zostały skonfrontowane z pojedynczymi, niejednoznacznymi, ale chętnie powtarzanymi w mass mediach nowymi eksperymentami.
Naukowcy i łaknące potwierdzenia stereotypów społeczeństwo nie chcą pójść za Simone de Beauvoir i potwierdzić: nie rodzimy się kobietami, tylko się nimi stajemy. Źródło: http://www.feminoteka.pl/readarticle.php?article_id=1271

 

Żywe lalki. Powrót seksizmu – Natasha Walter

Wyd.: Wydawnictwo Czarna owca, Warszawa 2012