POLECAMY WYDARZENIA!!!

Ośrodek Teatralny KANA
zaprasza
na cykl wydarzeń w ramach projektu
MAŁE NARRACJE
13-15 lutego 2014 roku (czwartek, piątek, sobota)

Na wszystkie wydarzenia WSTĘP WOLNY.

Ze względu na specyfikę akcji na pokazy „Margarete“ obowiązują bezpłatne wejściówki, które od 7 lutego (piątek) można odbierać w Piwnicy Kany – ilość miejsc ograniczona, w każdym pokazie bierze udział maksymalnie 16 osób.

ROZKŁAD JAZDY:

13 lutego, czwartek:
godzina 18.00 – „Margarete” – wideogawęda. Janek Turkowski
godzina 19:30 – „Casus aktora/ aktora społecznego jako świadka zastępczego” – wykład Izabeli Skórzyńskiej

14-15 lutego, piątek i sobota:
godzina 18:00 – „Margarete” – wideogawęda. Janek Turkowski
godzina 20:00 – spektakl „Wyjścia” – Teatr Studio Czyczkowy, po spektaklach spotkanie z Zespołem

(Za nami: „Pobyt tolerowany“, który odbył się również w ramach MAŁYCH NARRACJI.)

Zapraszamy!

CZYM SĄ „MAŁE NARRACJE”?
Małe narracje.
Historie nie ze swojego życia – wydobyte z przeszłości. Opowiedziane z pozycji świadka – zastępczego rzecznika pamięci.
Budowane słowem, które stara się być cytatem. Obrazem, który na niewyraźnych kliszach cudzych wspomnień tworzy makiety nieistniejących już miejsc i ludzi.
Gestem, który należał do kogoś innego. Zawierzające czyjąś opowieść tym, którzy przyszli, żeby słuchać.
Niespieszne. Nieoczywiste. Poprzez nie-swoją historię zadające pytania o tożsamość: bohatera, opowiadającego i słuchacza.
Intymne. Osobiste. Dokumentalne. Im bardziej cudze, tym bardziej opowiadające o tym, który opowiada. O jego wyborach, jego niezadanych pytaniach, jego pamięci.
O tym, w jaki sposób, czytając czyjąś opowieść, odczytuje siebie.

„Margarete” – videogawęda, Janek Turkowski
“Margarete” opowiada o wynikającym z prostej ciekawości zakupie sześćdziesięciu czterech taśm należących do przypadkowej osoby, mieszkanki przygranicznego rejonu wschodnich Niemiec. Fascynacja etsetycznym walorem obrazu starej kliszy i sentymentalna podróż w czas socjalistycznych scenografii inkrustowana jest poznawaniem procesu przetwarzania i ponownego wykorzystania pierwotnego materiału. To refleksja na temat rejestracji wspomnień i prywatne śledztwo dotyczące tożsamości osoby, która pozostawiła po sobie wątły ślad na niemej kliszy.

wideo: Margarete Ruhbe, Martyna Głowacka, Adam Ptaszyński, Marcin Piątkowski, Janek Turkowski
scenografia: Wieslawa Turkowska, Martyna Głowacka, Janek Turkowski
muzyka: Roger Anklam, Przemek Radar Olszewski
tłumaczenie: Jeannette Boettcher, Marcin Piątkowski, Andrzej Wojtasik
koncepcja i wykonanie: Janek Turkowski

Janek Turkowski – ukończył filologię polską, pracuje w zespole programowym Ośrodka Teatralnego Kana i Festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie.

„Casus aktora/ aktora społecznego jako świadka zastępczego” – wykład Izabeli Skórzyńskiej
Żyjemy w „erze pamięci”, konstatował Pierre Nora zwrot intelektualny i społeczny, jaki dokonał się w Europie w latach 80. XX wieku, a dziś także na świecie w związku ze zmianą treści i form społecznych odniesień do przeszłości. Niemały udział w tym zwrocie mają także artyści spod znaku sztuki krytycznej i społecznej. Aktorzy, aktorzy społeczni, performerzy poszukujący w sztuce formy zdolnej „poruszyć” przeszłość, by „była tu z nami”, „poruszyć” wspólnotę, by angażowała się w aktualne problemy społeczne. W obu przypadkach pojawił się, znany w historii sztuki, w tym teatru, a dziś coraz lepiej reflektowany casus aktora/aktora społecznego jako świadka zastępczego.
W wykładzie postaram się, poprzez odwołania do konkretnych praktyk artystyczno-społecznych, przedstawić złożoność takiego świadczenia w kontekstach poznawczym, tożsamościowym, estetycznym i etycznym.

dr hab. Izabela Skórzyńska – historyczka, dydaktyk historii, pracownik naukowy Instytutu Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W pracy badawczej podejmuje m.in. tematykę widowiskowych praktyk aktualizacji przeszłości w teraźniejszości (pamięć społeczna, pamięć performatywna). Autorka i współautorka/redaktor książek: „Do zobaczenia za rok w Jerozolimie. Deportacje polskich Żydów w 1938 roku“ (2012), „Widowiska przeszłości. Alternatywne polityki pamięci (1989-2009)“ (2010), „Inscenizacje pamięci“ (2007) oraz „Teatry poznańskich studentów (1953-1989). Historie. Konteksty. Interpretacje“ (2002).

„Wyjścia” – Teatr Studio Czyczkowy
Wyjścia to projekt teatralny inspirowany w znacznej mierze prozą Herty Müller, której opowieści o życiu i śmierci w Rumunii czasów reżimu Ceauşescu nieustannie przeplatają się ze wspomnieniami z dzieciństwa spędzonego w niemieckiej wsi w Banacie. Stały się zarówno pretekstem, jak i materiałem do stworzenia spektaklu. Pracy nad nim towarzyszyły wyprawy do Rumunii będące okazją do spotkań z wieloma świadkami ówczesnych wydarzeń, a także z lăutari, tradycyjnymi muzykami z rejonu Gorj w Oltenii.
Projekt Wyjścia realizowany był w Instytucie Grotowskiego i jest pierwszym krokiem do dalszych poszukiwań antropologicznych i muzycznych związanych z tradycyjną kulturą Rumunii. Pokazy premierowe spektaklu odbyły się 22 i 23 lutego w Sali Laboratorium Instytutu Grotowskiego.
Spektakl został nagrodzony I nagrodą na festiwalu Źródła Pamięci. Grotowski – Kantor – Szajna w Rzeszowie, październik 2013.
Po spektaklach spotkanie z zespołem.
wykonanie: Aleksandra Kugacz
reżyseria: Jerzy Welter

Źródło inf.: https://www.facebook.com/events/260121664147587/

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

You may use these HTML tags and attributes:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>