Tag: ośrodek teatralny kana Strona 1 z 2

 

Sobota i niedziela, 15 i 16 października, godziny południowe. Teatr Kana w Szczecinie i nasze w jego wnętrzach, strefowe, kolejne warsztaty, w ramach Projektu MATECZNIK.

Dziękujemy Ośrodkowi Teatralnemu Kana w Szczecinie za kolejną możliwość współpracy!

 

 

MOJE ŚLADY NA MAPIE, warsztaty dla Kobiet. Dwa dni intensywnej, zmiennej w nastrojach i emocjach pracy.

Od wielu lat pracuję z kobietami, ale za każdym razem zadziwia mnie i fascynuje jednocześnie to, jak przypadkowo zebrane w jednym miejscu i czasie osoby wytwarzają swoistą dla siebie atmosferę do przekazu i odbioru. Wszystkie skoncentrowane na własnych życiorysach, ale też z dużą uważnością na każdą osobę obok siebie. Powoli, godzina po godzinie, wyłaniają się cechy charakterystyczne każdej z nich, odmienne sposoby reagowania i funkcjonowania. Z każdym ćwiczeniem coraz mocniej zacieśniają się sympatie, ale wzrasta równocześnie ostrożność wobec tych mniej rozumianych – do jednych wydaje się być bliżej, od innych (często z niewiadomych na tym etapie znajomości powodów) bezpieczniej jest się odsunąć.

Przez kilka godzin odgrywa się charakterystyczny dla danej grupy spektakl. Jednocześnie w każdej postaci toczą się jej własne wewnętrzne dramaty, uaktywniają wypierane wspomnienia, wzniecają pokłady szczęścia i radości, targają dylematy… Prawdziwe pomieszanie.

 

Dziękuję za te dwa dni!

• Dziękuję za spotkanie – każda z Was była dla mnie osobną, niezmiernie ciekawą księgą, którą z ciekawością przeglądałam.
• Dziękuję za Waszą pracę i zaangażowanie – mimo własnych problemów i wewnętrznych rozterek dawałyście grupie, to co w danym momencie mogłyście z siebie najlepszego.
• Dziękuję za zaufanie i podążanie w zaproponowanym przeze mnie na czas warsztatów kierunku.
• Dziękuję za otwartość, z jednoczesną troską o własne granice.
• Dziękuję za wzajemną troskę i zaopiekowanie się innymi.
• Dziękuję za uważność i szacunek dla innych.

Dźwięczą mi w uszach Wasze słowa, wzbudzają do dziś emocje Wasze komentarze dotyczące:

• okularów i laski ślepca,
• konieczności tymczasowego poszerzanie granic,
• odczuwania zadowolenia i spełnienia w tu i teraz,
• chęci i gotowości dalszej pracy nad sobą,
• braku gotowości do tego by w pełni stanąć obecnie w miejscu TU jestem,
• niezgody na to, by ktokolwiek próbował określać Wasze granice,
• odczuwania siły i sprawczości w TU,

ale też:

• 20-piętrowego wieżowca ze Strefą Kobiet na szczycie,
• osiedla domków dla przyjaciół,
• pola lawendowego,
• zagospodarowania na makiecie miejsc pracy dla siebie i bliskich,
• wejścia w rolę mężczyzny, po to by zacząć żyć wreszcie zgodnie z własnymi pragnieniami,
• tworzenia terenów na stadniny koni i osiedla okrągłych domków,
• planowania miejsc na wytchnienie i na pracę,
• odgradzania się od innych górami, ale też tworzenia połączeń między siedliskami z imiennymi drogowskazami do własnych posesji,
• budowania oaz samotności,
• mieszkania w centralnym miejscu miasta,
• tworzenia teatru, zoo, przyjaznej szkoły…

Nie zapominajcie o swoich marzeniach. Są niezmiernie ważne! Pamiętajcie też każdego dnia o własnej sile! To dzięki niej odcisnęłyście już własne ślady na mapie. I każdego dnia odciskacie następne!!!

Drogi naszego wędrowania przebiegają często w niedalekich odległościach od siebie, a bywa, że się krzyżują! Warto się zatrzymać na chwilę! Warto się spotykać! Do zobaczenia!